بازخوانی بیتی از خاقانی (تأملی در مفهوم «دو گروهی» و «کروه» در شعر خاقانی)
نویسنده
چکیده مقاله:
تاکنون کوششها و پژوهشهای ارزشمندی درباره تصحیح دیوان، گزارش ابیات و شرح لغات و تعبیرات دیوان خاقانی انجام شدهاست اما مهجور شدن برخی واژهها و تعبیرها در گذر زمان سبب شدهاست صورت صحیح برخی کلمهها و اصطلاحات از چشم کاتبان و نقادان و مصححان متون پوشیده بماند. بیگمان یکی از مهمترین عوامل در بروز چنین لغزشهایی، تغییرات رسمالخط زبان فارسی در طی قرون است. در این پژوهش به بازخوانی بیتی از خاقانی پرداخته شدهاست و پس از بررسی ضبطهای مختلف آن در تصحیحهای مختلف و نیز تأمل در شرحهای متفاوتی که از آن بیت ارائه شدهاست، صحت و اصالت قرائتهای موجود ارزیابی شدهاست و در پایان با توجه به ضعف تألیف و نارسایی معنایی بیت، خوانش و معنی دیگری از آن بیان شدهاست.
منابع مشابه
«شکواییه در شعر خاقانی»
شکواییه گونه ای از ادبیات غنایی است که در آن شاعر می کوشد تا عامل رنج وآزردگی خاطر خود را برای مخاطب روشن کند. به طور کلی شکواییه را براساس موضوع می توان به پنج دسته تقسیم کرد:1) شخصی 2) اجتماعی 3) فلسفی 4) سیاسی 5) عرفانی. خاقانی از جمله شا عرانی است که غم و اندوه از جانمایه های شعر اوست.تقریباً می توان گفت شکوه و شکایت در شعر او نمود خاصی یافته است. او در دیوان اشعارش که شامل هفده هزار بیت اس...
متن کاملتعویذ در شعر خاقانی
یکی از خصوصیات روح آدمی اندیشیدن در باره مرگ است. انسان از مرگ میترسد و در جستجوی راههای غلبه بر آن است. حتی گفته شده است که پیدا آمدن جاودانان اساطیرـ ایرانی و غیر ایرانیـ نتیجه ترس از مرگ است. ظهور جادوگران و کاهنان و غیبگویان و فالبینان در پاسخ به این نیاز بوده است. و نیز میتوان گفت که سادهترین واکنش در برابر مرگ توسل به تعویذ و حرز و تمیمه است. این مقاله بر آن است که از انواع تعویذها...
متن کاملجلوههایی از رمانتیسم در شعر خاقانی
افضلالدّین بدیل بن علی خاقانی شروانی، متخلّص به خاقانی (ولادت: ۵۲۰ق در شروان –وفات: ۵۹۵ق در تبریز) در ادبیّات کهن فارسی، شاعری شاخص، تأثیرگذار و منحصربهفرد است؛ ازآنرو که در شعر خود اجازۀ ظهور و بروز به «من» خود را بهتمامی میدهد. او در اشعارش فقط در مقام شاعر ظاهر نمیشود، بلکه سیمای انسانی را بهتماشامیگذارد که عاطفی، هیجانی، عشقطلب، مبارزهجو، آزادیطلب، آزادهخو و انسانگراست؛ این اوصاف،...
متن کاملپژوهشی دربارۀ دو اصطلاح طیار و باجگاه در شعر خاقانی
پژوهشی درباره ی دو اصطلاح طیار و باجگاه در شعر خاقانی چکیده : خاقانی ، شاعر پرآوازه ی قرن ششم ، در دیوان اشعار خود در قصیده و قطعه ای اصطلاح طیار و باجگاه را در کنار یکدیگر به کار برده است . در پژوهش حاضر ضمن تبیین معنای اصطلاحی این لغات، سیر تحول آن تا عصر خاقانی بررسی و این نتیجه دریافت شده که طیار علاوه بر معنی ترازو به کشتی های سریع السیری گفته می شد که در جایگاه هایی به نام ایستگاه طیار نگ...
متن کاملتحلیلی از شعر آفتابی خاقانی
در قرن ششم هجری با چهار حوزهی ادبی ماوراءالنهر خراسان، عراق و آذربایجان روبهروییم که در مقایسه با حوزه واحد خراسان از گستره و موقعیت متفاوتی برخوردارند. با وجود این، گستردگی جغرافیا، دوری شاعران از یکدیگر و حتی تفاوت لهجه، دلیلی برای بیخبری آنان از شعر یکدیگر نبوده است؛ بلکه استقبال آنان از اشعار یکدیگر، نشان از پیوند و ارتباط عمیق میان آنان دارد. از نمونه این پیوندها میتوان به مجموعه اشعار...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 8 شماره 4
صفحات 93- 98
تاریخ انتشار 2016-12-21
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023